§ 8. – Podział budynków na grupy wysokości – Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

Grupa wysokości budynków

Przy projektowaniu oraz budowie nieruchomości, niezwykle istotne jest przestrzeganie określonych w dokumentach prawnym „Warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie”. Te regulacje mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa, funkcjonalności oraz estetyki każdej konstrukcji. Zgodność z tymi wytycznymi gwarantuje, że budynek będzie trwały, bezpieczny dla jego mieszkańców oraz w harmonii z otoczeniem. Warunki techniczne obejmują różne aspekty, począwszy od właściwego usytuowania budynku na działce, przez zastosowanie odpowiednich materiałów budowlanych, aż po zastosowanie nowoczesnych rozwiązań technologicznych, które zwiększają komfort użytkowania oraz efektywność energetyczną. Dbając o spełnienie wszystkich tych kryteriów, inwestorzy oraz wykonawcy przyczyniają się do podniesienia wartości nieruchomości, co jest korzystne zarówno z perspektywy ekonomicznej, jak i estetycznej. Dzięki temu, nabywcy mogą cieszyć się komfortem oraz satysfakcją z wyboru inwestycji spełniającej najwyższe standardy jakości.

W wielu miejscach spotkać można odwołanie do wysokości budynków o którym szukamy informacji. 

Podział budynków ze względu na wysokość

W celu określenia wymagań technicznych i użytkowych wprowadza się następujący podział budynków na grupy wysokości:

niskie (N) – do 12 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości do 4 kondygnacji nadziemnych włącznie;

średniowysokie (SW) – ponad 12 m do 25 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości ponad 4 do 9 kondygnacji nadziemnych włącznie;

wysokie (W) – ponad 25 m do 55 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości ponad 9 do 18 kondygnacji nadziemnych włącznie;

wysokościowe (WW) – powyżej 55 m nad poziomem terenu.

Warunki techniczne a grupy wysokości budynków

W Polsce, warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, są zdefiniowane w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. Te regulacje mają na celu zapewnienie, że wszystkie struktury są bezpieczne, funkcjonalne i zgodne z określonymi standardami jakości. Klasyfikuje się wysokość budynków jako istotny element tych regulacji. Ponieważ stosuje się różne wymagania techniczne i użytkowe w zależności od wysokości budynku. Określa się wysokość budynków mieszkalnych jako liczba kondygnacji nadziemnych. Podczas gdy mierzy się wysokość pozostałych budynków w metrach nad poziomem terenu.

Różne wymagania, w tym te dotyczące bezpieczeństwa ogniowego, są związane z wysokością budynków. Klasyfikacja wysokości budynku wpływa na wymaganą klasę odporności pożarowej. Co z kolei determinuje wymagania w zakresie odporności ogniowej elementów budynku, takich jak konstrukcja nośna, dach, stropy, ściany.

Powyższe informacje pochodzą z rozporządzenia, które jest podstawowym źródłem prawa budowlanego w Polsce. Określają warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Zrozumienie tych regulacji jest kluczowe dla każdego inwestora, projektanta czy wykonawcy w branży budowlanej. Bezwzględnie należy zapewnić zgodność z prawem oraz wysoki standard jakości i bezpieczeństwa w nowo powstałych budynkach.

W dokumentach dotyczących bezpieczeństwa pożarowego budynków w Polsce, istotną rolę odgrywa klasyfikacja budynków według grup wysokości. 

Informacje o grupie wysokości budynku, jak również o jego wysokości, są niezbędne w dokumentacji dotyczącej warunków ochrony przeciwpożarowej budynku. Należy uzyskać te informacje z dokumentacji budowlanej danego obiektu oraz podczas wizji lokalnej przeprowadzonej w budynku. W przypadku budynków składających się z kilku części o różnych wysokościach, zaleca się określenie wysokości każdej z tych części.

W instrukcjach bezpieczeństwa pożarowego, oprócz informowania o wysokości budynku i jego grupie wysokości, zawierają wiele innych ważnych informacji. Dane na temat powierzchni, liczby kondygnacji, odległości od obiektów sąsiadujących, parametrów pożarowych występujących substancji palnych oraz gęstości obciążenia ogniowego.